Demokracja nie żyje, niech żyje pandemiokracja

W nocy, po raz pierwszy w historii głosując zdalnie, Sejm przyjął pakiet antykryzysowy. Obok działań wspierających gospodarkę zmieniono kodeks wyborczy, umożliwiając głosowanie korespondencyjne. Tak dobiega końca demokracja, ustępując pandemiokracji.

Ocenę rozwiązań antykryzysowych na rzecz gospodarki i pracowników pozostawiam ekspertom, bo o skuteczności poszczególnych instrumentów decydują szczegóły. Wczoraj pisałem z Pawłem Marczewskim, jakie zasady powinna spełniać dobra polityka interwencyjna na czas takiego kryzysu jak pandemia, zamrażająca społeczeństwo i gospodarkę.

Władza, głupcze

Sądząc po decyzjach sił politycznych, pakiet antykryzysowy nie jest pakietem jedności narodowej. Za głosowało PiS i KO, przeciw SLD i PSL-Kukiz, Konfederacja się wstrzymała. Wrzutka na ostatniej prostej zmieniająca kodeks wyborczy jasno jednak odsłania priorytet Jarosława Kaczyńskiego.

Priorytetem tym jest utrzymanie władzy. Wspomniana poprawka kodeksowa umożliwia głosowanie korespondencyjne m.in. osobom w kwarantannie i mającym więcej niż 60 lat. Czyli ma umożliwić udział w wyborach tym, który 10 maja byliby ewentualnie pozbawieni tej możliwości ze względów epidemicznych.

Wybory w dowolnym trybie

Zmiana kodeksu wyborczego powinna odbywać się najpóźniej na pół roku przed terminem wyborów, a do planowanej pierwszej tury pozostało kilka tygodni. Prezesowi to nie przeszkadza, podobnie jak nie przeszkadza mu to, że umożliwienie głosowania korespondencyjnego nie unieważnia wszystkich argumentów, jakie przedstawiali w ostatnich dniach eksperci. Wybory w czasie pandemii to po prostu zbrodnia.

Można się spodziewać, że wiele osób i instytucji odmówi współudziału w tym procederze. PiS jednak przećwiczył, jak łamać opór i iść na skróty podczas strajku nauczycielskiego. Skoro nienauczyciele mogli tworzyć komisje egzaminacyjne, to żołnierze Wojsk Obrony Terytorialnej będą mogli tworzyć komisje obwodowe.

Prawdziwy priorytet

Do ewentualnych wyborów ciągle jednak daleko i ciągle nie wiadomo, czy się odbędą. Trwanie z uporem przy dacie 10 maja i wykorzystywanie największego od dekad kryzysu do partykularnej gry politycznej pokazuje, że na pewno priorytetem Jarosława Kaczyńskiego i PiS nie jest ratowanie gospodarki ani ratowanie społeczeństwa przed dezintegracją.

Nie twierdzę, że gospodarka nie jest dla partii władzy ważna, ważniejsza jednak od niej od zawsze była polityka. Polityka szczególnie rozumiana, w której nie ma też miejsca na społeczeństwo inaczej rozumiane niż tworzywo do kształtowania przez władzę m.in. metodami brutalnej propagandy.

Środkowy palec zamiast tarczy

Pakiet antykryzysowy w obecnym kształcie to nic innego niż środkowy palec pokazany przez Kaczyńskiego nie tylko opozycji, która bezradnie dała się wciągnąć w grę. Adresatami tego gestu są wszyscy, również wyborcy PiS i Andrzeja Dudy. Życie i zdrowie nie ma znaczenia, liczą się głosy, czyli władza zdobyta w dowolnym trybie.

Wydawać by się mogło, że Kaczyński w grze, w której sam ustala reguły, po raz kolejny wyszedł z tarczą. Ma jednak przed sobą trudniejszego przeciwnika niż zdezorientowana opozycja. Koronawirus niestety dopiero się w Polsce rozkręca i epidemia niebawem wejdzie w fazę, gdy za wszelką cenę trzeba będzie podtrzymywać społeczną zdolność do współdziałania, samoorganizacji i współodpowiedzialności ponad podziałami.

Niebezpieczna gra

Wszystko to są zasoby, które obecna władza niszczy, wykorzystując kryzys do konsolidacji swojego projektu politycznego. To scenariusz niebezpieczny dla wszystkich: i dla władzy, i dla społeczeństwa, zwłaszcza w kontekście obecnego, bezprecedensowego kryzysu. Jeśli ktoś nie wciśnie hamulca, wszyscy skończymy na tarczy.